Voor een ieder die het volgt:

Mijn vader houdt nu sinds een week geheel bed. Zusters van de thuiszorg komen hem wassen, verschonen. bloedsuiker meten enz. Verder doen wij, mijn moeder, ik en mijn man, veel zelf. Dat wil zeggen 's nacht soms 2x binnen het uur je bed uit om hem op de po-stoel te zetten of te verplaatsen op bed. Ook begint hij nu pijn te krijgen en op één van zijn billen heeft hij een door-lig-wondje. Dat doet ook veel pijn.

Er is wel pijnmedicatie, maar die voldoet niet meer, die is te laag geworden. De huisarts wil de morfinepomp zolang mogelijk uitstellen op zijn vroegst over een week of twee. Eerst nog een pilletje erbij en pijnpleisters.

Verder wil mijn vader niets meer. Niet eten of drinken, daar moet hij echt toe aangezet worden.

Mijn moeder komt ook nergens meer aan toe. Dus doe ik nu de boodschappen voor haar en kook eten. Ze hebben veel aanloop van familie. Kortom... Het is eigenlijk heel druk hier en er wordt weinig werk verzet. Gelukkig is het vakantietijd en kan ik een paar neven/nichtjes aan het werk zetten (tegen een kleine vergoeding). Tot zover een kleine weergave van de situatie alhier.......

Vandaag weer eens een lekker "ouwetje"

een gospel van

Frankie Laine

I Believe