Na een paar sportieve weken zijn we aan onze rust toe. Deze week nemen we het er eens van, net als de meeste andere Nederlanders.....
Deze week als thema: vakantie!
Een Nederlandse toerist in Egypte wil eens een tocht door de woestijn maken op een kameel. Dus huurt hij een kameel, maar hij weet niet hoe hij het beest moet laten lopen. "Het is heel eenvoudig," zegt de kamelenverhuurder: "Als je `poeh' zegt, gaat hij lopen, als je `poehpoeh' zegt gaat hij harder lopen, en als je `amen' zegt, stopt hij." De Nederlander klimt op de kameel en zegt: "Poeh". En inderdaad, de kameel begint te lopen. Een eindje verder de woestijn in zegt de man: "Poehpoeh." En de kameel gaat inderdaad harder lopen. Opeens ziet de man verderop een afgrond opdoemen, maar in zijn paniek is hij vergeten wat het woord was om de kameel te laten stoppen. De man weet dat hij te pletter zal vallen en heeft nog net tijd voor een schietgebedje. Zodra hij het woord "amen" uitspreekt, staat de kameel stil. Vlak voor de rand van de afgrond! De man wist het zweet van zijn voorhoofd en zegt: "Poehpoeh!"
Op een drukke markt in Lazise aan het Gardameer stond ik een poosje te kijken naar hetgeen men de toeristen te koop aanbood. Toeristen kopen bijna altijd iets, want men wil een herinnering voor thuis meenemen. Op de kraam lagen allerlei gekleurde koordjes en ik vroeg wat dat waren. 'Dat zijn barometers.' 'Oja... hoe werkt dat dan?' 'Heel eenvoudig: als het heen en weer zwaait, stormt het, als het vochtig is, regent het.'
Er zit een meisje in een cafe nogal sip te kijken en te zuchten. Een jongen gaat naar haar toe, en vraagt wat er aan de hand is. "Nou," zegt het meisje, "ik zou zo graag mijn zus eens bezoeken in Zuid-Afrika, maar de bootreis is veel te duur." "O, maar dat komt goed uit," zegt de jongen, "want ik ben matroos. Ik wil je best in mijn plunjezak het schip op smokkelen." "Dat zou geweldig zijn," zegt het meisje, "maar wat moet ik daar voor doen?" "Nou," zegt de jongen, "ik kom je elke avond eten brengen. En dan zou ik het fijn vinden als ik een half uurtje bij je mag komen liggen." "Dat is wel goed," zegt het meisje. Dus wordt het meisje het schip op gesmokkeld. Elke avond komt de matroos haar eten brengen, en blijft dan een half uurtje bij haar. Na drie weken vindt het meisje de reis wel lang gaan duren. Ze besluit maar eens naar boven te gaan. Boven gekomen ziet ze de kapitein lopen, en aan hem vraagt ze: "Kapitein, duurt het nog lang voordat we in Zuid-Afrika zijn?" "Nogal," zegt de kapitein, "want dit is de veerboot naar Texel."
Lex zegt tegen zijn vriend: - Ik begrijp er niets van! Twee jaar geleden ging ik met vakantie naar zee en werd mijn vrouw zwanger. Vorig jaar ging ik met vakantie de bergen in en weer werd mijn vrouw zwanger. Ik heb er schoon genoeg van... dit jaar - neem ik haar mee!