Daar werken we deze week naar toe!
Waarom eet een domme man op Valentijnsdag een rups?
* Hij wil vlinders in zijn buik *
Kleine David die in de eerste klas zit, komt thuis van school en vertelt zijn vader dat ze het vandaag over Valentijnsdag gehad hebben. Hij vraagt: “Aangezien Valentijnsdag gevierd wordt vanwege een Christelijke heilige en wij Joods zijn, zal God dan niet boos worden wanneer ik iemand een Valentijnskaart stuur?”
Zijn vader denkt hier eens even over na en zegt dan: “Nee, ik denk niet dat God boos zal worden. Wie wil je eigenlijk een Valentijnskaart sturen?”
“Osama bin Laden,” antwoordt David.
“Waarom Osama bin Laden?” vraagt zijn vader geschokt.
“Nou,” zegt David, “ik dacht dat wanneer een Amerikaans Joods jongentje genoeg liefde zou hebben om Osama een Valentijnskaart te sturen, hij misschien zou kunnen gaan denken dat we niet allemaal slechterikken zijn en misschien dat hij de mensen dan wat meer zou kunnen gaan liefhebben. En wanneer andere kinderen zouden zien wat ik gedaan heb en ook Valentijnskaarten gaan sturen naar Osama, dan zou hij heel veel van iedereen gaan houden. En dan zou hij overal naartoe gaan om iedereen te vertellen hoeveel hij wel niet van hen houdt en dat hij niemand meer haat.”
Zijn vader kijkt naar zijn zoon met herwonnen trotsheid en zegt: “David, dat is het mooiste wat ik ooit gehoord heb.”
“Dat weet ik,” antwoordt David, “en wanneer dat hem eenmaal uit zijn grot naar het open veld gelokt heeft, kunnen de mariniers die hufter eindelijk opblazen!”
Een erg verlegen jongen gaat of de avond van Valentijnsdag naar het café en ziet daar een aantrekkelijke jonge vrouw in haar eentje aan de bar zitten. Als hij na een uur al zijn moed verzameeld heeft gaat hij eindelijk naar haar toe en vraagt aarzelend: “Eh, zou ik je iets te drinken mogen aanbieden……omdat het valentijn is?”
Waarop zij reageert door zo hard te schreeuwen als ze kan: “Nee, ik ga niet met je naar bed!”
Iedereen in het café kijkt de jongen nu aan. Uiteraard is de jongen vreselijk in verlegenheid gebracht en hij sluipt met een rode kop terug naar zijn tafeltje.
Na een paar minuten komt het meisje bij hem zitten en biedt haar excuses aan. Ze glimlacht naar hem en zegt: “Het spijt me echt heel erg als ik je in verlegenheid gebracht heb, ik ben namelijk een laatste jaars psychologiestudente en ik bestudeer hoe mensen reageren op vernederende situaties.”
Dan antwoordt de jongen zo hard als hij kan: “Hoe bedoel je, 300 euro?”
