maandag 1 mei 2017


Tweede wereldoorlog en humor en moppen......... Gaat dat wel samen? Humor is van alle tijden en tevens een manier om in tijden van geweld en onderdrukking de moed er enigzins in te houden. Het hielp relativeren en verzachten van leed. Na enig zoekwerk vond ik "oorlogs-humor".  Radio Oranje zond vanaf 1941 het programma De Watergeus uit waarin anti-Duitse liedjes en sketches werden gebracht.
Mag ik jullie er op attent maken dat het voor de een misschien best grappig is maar dat sommige 'moppen' andere mensen misschien stuitend vinden, gelieve daar rekening met te houden aub.
Het is niet de bedoeling om mensen moedwillig te kwetsen, maar om via deze weg te laten zien dat ook over de tweede wereldoorlog moppen te vinden zijn.

Hitler, Mussolini en Churchill zijn op vakantie bij de meer van Geneve.
Op een gegeven moment zien de 3 leiders een bordje staan ''vang de laatste vis van de meer'' de drie kijken elkaar aan een besluiten een poging te ondernemen. Mussolini probeert het als eerste: Hij springt de meer in en na 3 uur zegt hij:  ''pfff, het lukt niet! Ik stop ermee.
Hitler en Churchill lachen hem uit en Hitler zegt: Ik probeer het wel.
Hitler laat een u-Boat brengen naar het meer en duikt onder. Na 7 uur komt hij weer boven en zucht: ''ik geef op''
Churchill pakt een kleine schepje en schept het water uit het meer.
Hitler & Mussolini lachen en roepen ''Winston, dit duurt jaren'' zegt Chuchill: ''But we will win''


De 'schaar' wint het van 'papier'

In een voorstelling kwam Buziau met een portret het podium op lopen, waarna hij zei:
 “Ik kreeg een portret van oom Adolf, maar nou weet ik niet wat ik er mee moet doen. Ophangen of tegen de muur zetten?”


“Rotzak”, zegt een Jordaan-joch, als hij een Duits militair passeert. “Rot – zak”. De Duitser kent het woord niet en informeert in een winkel, wat het betekent. “O”, zegt de winkelier, “dat is in het Duits: held.” Als de Duitser de winkel verlaat zegt het joch weer: “Rotzak.” “Ja”, zegt de Mof vriendelijk. “Ich kleiner Rotzak, aber der Führer ein gros – ser!”


"En dit, dames en heren," zei de gids in de sight-seeing-car, die langs de puinhopen van Rotterdam reed, "dit zijn nu de beroemde Hermann Göring-Werke."