dood

Vorige week heb ik, nadat 16 jaar mantelzorger voor haar ben geweest, afscheid van mevrouw Corstanje moeten nemen. Hoewel ze de laatste maanden een wat kwakkelende gezondheid had kwam haar ovelijden toch vrij plotseling na een hersenbloeding van zondag- op maandagnacht vorige week. Mevrouw Corstanje had, tot zover bekend geen familie meer. Haar man heeft, nadat hij gestopt was met werken op de melkfabriek, gewerkt bij mijn schoonfamilie en nadat hij in februari 2000 overleed namen mijn man en ik de verzorging van haar op onze schouders. De laatste week was vrij heftig en ik hoop dat ik deze week met wat humor en de dingen "wat van me af kunnen schrijven", dat dit wat meehelpt aan het verwerkingsproces.

Een man ruilt het tijdelijke met het eeuwige na bijna een halve eeuw verbonden te zijn geweest in een duurzaam huwelijk. Niet zo lang daarna overlijdt ook zijn vrouw. Als ze haar man in het hiernamaals aantreft vliegt ze hem in de armen en roept: "Liefste, wat een geluk je hier te vinden". De man kijkt verbijsterd op en zegt: "Niet beginnen, hé. De afspraak was 'tot de dood ons scheidt".

Een verzekeringsagent was bij een dame thuis en zag op de schoorsteenmantel een mooie pot staan. Vol bewondering bekeek hij het en wilde net de deksel optillen toen de dame plots zei : 'Daar zit de as in van mijn man. Van schrik liet de bezoeker bijna de deksel vallen en zei verlegen: 'Neemt u mij niet kwalijk.' 'Oh, nee hoor' zei de dame, 'mijn man is te lui om een asbak te pakken.'

Een man en een vrouw gingen met vakantie naar Jeruzalem. Tijdens hun verblijf aldaar overleed de echtgenote. De begrafenisaannemer troostte de echtgenoot en zei: "Je kan het lichaam per schip naar huis sturen voor 5.000 dollar of je kan haar hier begraven, in het Heilige Land, het Uitverkoren Land tegen de prijs van 150 dollar."
 De echtgenoot dacht even na maar zei uiteindelijk dat hij haar liever naar huis wou verschepen. "Waarom toch, "zei de begrafenisaannemer die niet begreep waarom de man zoveel geld wilde betalen. "Waarom wil je 5.000 dollar uitgeven om haar per boot mee te nemen naar huis , terwijl het voor u toch heerlijk moet zijn te weten dat ze hier in het Beloofde Heilige Land kan begraven worden voor slechts 150 dollar?"  De man antwoordde op de koele, ernstige toon die hem al die jaren had getypeerd. "Lang geleden, "zei de man, "stierf hier een man, werd hier ook begraven en drie dagen later verrees hij. Ik kan dat risico niet nemen."