Het Vondelpark
Het Vondelpark is een langgerekt stadspark in Amsterdam. Het park ligt in het stadsdeel Amsterdam-Zuid, op de grens met het stadsdeel Amsterdam-West. Het strekt zich uit van de Stadhouderskade tot aan de Amstelveenseweg. Het is genoemd naar de dichter en toneelschrijver Joost van den Vondel, van wie een standbeeld in het park staat. Het park is sinds 1996 een rijksmonument.
Het standbeeld van Joost van den Vondel in het Vondelpark vóór de restauratie.
Het ontstaan
Het Vondelpark ontstond nadat een groep particulieren rond Christiaan Pieter van Eeghen, verenigd in de bouwonderneming Willemspark, in 1864 een langwerpige strook veenweidegebied aankocht. Het park werd particulier eigendom van de in 1864 opgerichte Vereniging tot aanleg van een rij- en wandelpark. Het ontwerp van het park was van tuinarchitect Jan David Zocher. In het volgende jaar, op 15 juni 1865, ging het eerste deel open voor publiek.
Op 14 juni 2014 werd het 149-jarige bestaan van het park gevierd.
Het werd aanvankelijk het Nieuwe Park genoemd. Nadat in 1867 in het park het standbeeld van Vondel werd geplaatst, ging het park al snel Vondel(s)park heten. Na een taalkundig dispuut verviel de tussen-s. Dit werd in 1880 de officiële naam.
Het Vondelpark is ontworpen in de Engelse landschapsstijl. De bedoeling van deze stijl is dat de bezoeker zich in de natuur waant, wanneer hij door het park loopt. Tijdens de recente restauratie van het park werd deze illusie versterkt door het verbinden van de vijvers en de aanleg van natuurlijke oevers.
Op 14 juni 2014 werd het 149-jarige bestaan van het park gevierd.
Het werd aanvankelijk het Nieuwe Park genoemd. Nadat in 1867 in het park het standbeeld van Vondel werd geplaatst, ging het park al snel Vondel(s)park heten. Na een taalkundig dispuut verviel de tussen-s. Dit werd in 1880 de officiële naam.
Het Vondelpark is ontworpen in de Engelse landschapsstijl. De bedoeling van deze stijl is dat de bezoeker zich in de natuur waant, wanneer hij door het park loopt. Tijdens de recente restauratie van het park werd deze illusie versterkt door het verbinden van de vijvers en de aanleg van natuurlijke oevers.
