Mantelzorg.
Ik ben zelf al jaren mantelzorger en ken zodoende de leuke, minder leuke en ook soms lachwekkende situaties die deze functie op roept. 10 November is het weer Dag van de Mantelzorg, met dit maal het thema:
Daar heb ik voor deze week weer het één en ander bij elkaar gezocht met betrekking tot mantelzorg. Het is vandaag maandag, dus eerst de moppen......
Een eenzame vrouw van 70 jaar, die jaren voor haar man gezorgd had en na zijn overleiden graag weer de draad van het leven opnemen. Misschien zelfs weer opnieuw trouwen, mocht ze een eerbare, gelijkgestemde man ontmoeten .Ze plaatst een advertentie in een lokale krant met de tekst:
GEZOCHT: MAN/VRIEND/PARTNERMOET IN MIJN LEEFTIJDSGROEP ZITTEN (70′s),
MAG MIJ NIET SLAAN,
MAG NIET WEGRENNEN VAN MIJ,
EN MOET GOED IN BED ZIJN!
REAGEREN IN PERSOON ZELF.
Na 2 dagen gaat de deurbel. Hoewel ze er tegenop zie, opent ze de deur. Voor haar ziet ze een grijze man zonder armen en benen in een rolstoel.
"O nee, je denkt toch echt niet dat ik jou zou willen", zegt de vrouw, "Ik heb jaren voor mijn man gezorgd, en nu zou ik nog eens alles voor een man moeten gaan doen. Ik zie dat echt niet zitten. Ik ben nu 70 en ik wil de laatste jaren van mijn leven wel eens genieten en zelf in de watten gelegd worden. Gezellig samen wandelen en daagjes uitgaan. Dat ik zie met jou echt niet zitten. Kijk nou eens naar jezelf……..je hebt geen benen!"
De oude man glimlacht, en zegt; "Daarom kan ik niet wegrennen van jou"!
Ze gromde een keer. "Je hebt zelfs geen handen!"
Weer glimlachte de oude man en zegt; "Dan kan ik je ook niet slaan!"
Ze kijkt met een wantrouwende blik naar de oude man en vraagt; "Ben je nog steeds goed in bed"?
De man gaat goed in zijn rolstoel zitten en met een enorme glimlach zeg hij; "Ik heb toch op de deurbel gedrukt"?
Familie De Vries heeft de bij hen in huis wonende moeder van mevrouw de Vries een paar weken in een verzorgingsinstelling te logeren gebracht, zodat ze zelf een paar weken op vakantie kunnen. Omdat oma dementerend is zit ze op de gesloten afdeling van het verpleegtehuis, waar wel meer mensen wonen die dementerend zijn of psychisch wat in de war. Nu de vakantie erop zit gaan meneer en mevrouw De Vries oma ophalen. Om het personeel te bedanken rijden ze nog een rondje over de afdeling, met oma in de rolstoel.
Maar plots zwaait er een deur open en een oude man met een politiepet op het hoofd verspert de familie de weg. ‘Rijbewijs’ zegt hij streng.
Oma haalt een roze wikkel van een fruitella-snoepje uit haar handtas en geeft het hem. De oude man bekijkt het grondig. 'OK’ zegt hij 'Uw rijbewijs is in orde. Ik wens u nog een prettige dag verder'; en de familie de Vries mag doorrijden.
Maar wat verder zwaait er weer een deur open en alweer staat daar een man die zegt dat ze moeten stoppen. ’Algemene verkeerscontrole! Papieren van de wagen, dame !’
Meneer en mevrouw De Vries kijken elkaar verbaast aan, met een blik van "Heeft moeder hier drie weken tussen gezeten? Maar oma verblikt of verbloost niet en haalt een wikkel van een chocoladereep en een brillendoekje uit haar handtas.
De man bekijkt de wikkel grondig en ook het brillendoekje wordt bestudeerd. ‘OK, rij maar door’
Meneer en mevrouw De Vries willen nu zo snel mogelijk naar huis en rijden oma extra hard door de gang, om zo snel mogelijk uit het verpleegtehuis weg te raken. Maar weer zwaait er een deur open en staat voor hun een oude man, volledig naakt, met een knaap van een erectie. ‘Oh nee’, zucht oma, 'ALCOHOCONTROLE!’
Een man in een kroeg helpt een dronken man van de grond af en biedt aan om hem thuis te brengen. Onderweg naar de auto valt de man drie keer en later, van de auto naar het huis nog vier keer. De man belt aan en zegt tegen de vrouw die opendoet: "Hier is uw man!" "Oh", zegt de vrouw: "waar is zijn rolstoel?"
