zaterdag 9 november 2019
vrijdag 8 november 2019
Kortdurend zorgverlof
Kortdurend zorgverlof is bedoeld om enkele dagen noodzakelijke zorg aan (pleeg)kinderen, de partner of ouders te kunnen geven. De werkgever betaalt minstens 70% van het loon door.Met kortdurend zorgverlof kunnen werknemers inspringen op situaties waarin (pleeg) kinderen, de partner of ouders tijdelijk zorg nodig hebben. Een ouder hoeft niet op het adres van de werknemer ingeschreven te staan. Dat geldt wel voor partner en kinderen. Voor pleegkinderen moet er een pleegcontract zijn.Langdurend zorgverlof
Langdurend zorgverlof is bedoeld voor werknemers die gedurende langere tijd voor een zieke naaste moeten zorgen. De werkgever hoeft de werknemer niet door te betalen. Een werknemer heeft recht op langdurend zorgverlof voor de zorg aan de partner, het eigen kind of de ouders. Het gaat om zorg voor iemand die levensbedreigend ziek is. De werkgever kan langdurend zorgverlof alleen weigeren als het bedrijf door het verlof ernstige problemen ondervindt.Thuiszorg
Wie thuis verzorging, verpleging of huishoudelijke hulp nodig heeft, kan een beroep doen op thuiszorg. Ouderen, chronisch zieken of mensen met een lichamelijke of verstandelijke beperking kunnen voor thuiszorg in aanmerking komen. De overheid wil dat thuiszorg makkelijk toegankelijk is en dat mensen zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen.Mantelzorgcompliment
Er zijn ruim 2,6 miljoen mantelzorgers in Nederland. Zij zorgen langdurig en onbetaald voor hun zieke familieleden of vrienden. Mantelzorg is intensief, zeker als de mantelzorger dit combineert met een baan. Vervangende zorg (respijtzorg) kan helpen. Net als een blijk van waardering, zoals het mantelzorgcompliment.Persoonlijk
Nu even een persoonlijk item......
Ik ben in 2000 begonnen als mantelzorger van een vrouw, een weduwe van een werknemer van het bedrijf van schoonfamilie. Mijn man vroeg me eens bij haar te gaan kijken, na het overlijden van haar man, omdat hij gehoord had dat het niet helemaal goed ging daar in huis. Daar aangekomen vonden wij haar liggend op de bank, met, wat later bleek, een verwaarloosde gebroken heup. In het ziekenhuis bleek dat er totaal geen familie meer was, en dat ze psychisch niet in orde was. Mevrouw had het I.Q. van een kind van 6 á 7 jaar oud en bleek licht autistisch. Na een periode in het ziekenhuis en verpleegtehuis kwam ze weer thuis wonen. Ook dit was niet echt een succes. De thuiszorgorganisatie liep tegen problemen aan. En ook ik kwam in de knoei met mijn tijd, omdat intussen ook mijn vader lichamelijk achteruit ging.Affijn na twee jaar is mevrouw Corstanje (misschien is er nog wel ergens familie die het leest?) op genomen in een verzorgingstehuis en heeft het daar redelijk naar haar zin. De laatste tijd weer wat minder.... want de directie heeft bepaald dat de verpleging minder mag doen en de oudjes juist weer wat meer........ en dat kunnen ze dus niet! Ze zitten niet voor niets in een VERZORGINGS- tehuis.Eén á twee keer in de week ga ik haar dus op zoeken en ik doe de was en de boodschappen voor haar. En verdere dingen die nodig zijn.....Want tja...... familie heeft ze niet.
Verder zorg ik ook nog voor mijn ouders. Mijn vader kan niet meer lopen, en mijn moeder kan de verzorging voor hem niet alleen aan. Bovendien heeft mij moeder ook leeftijds mankementjes waarbij ze geholpen moet worden. (Tillen, sjouwen, enz.)Nu heb ik dus een eigen bedrijfje (ik heb de veehouderij van mijn ouders overgenomen) en wonen mijn ouders en mijn man en ik bij elkaar. We hebben een oude boerderij met twee huisnummers, dus zeg maar twee onder één kap, maar dan met één toilet en badkamer voor twee gezinnen. Mijn man en ik hebben overigens (verdrietig genoeg) géén kinderen, dus tijd genoeg om voor de oudjes te zorgen. Mijn grootste angst is in wezen om zelf ziek te worden. Of iets te gaan mankeren. Ik heb geen broers of zussen die de zorgtaak over kunnen nemen. Gelukkig kan ik terugvallen op een nicht die me vaak help als het nodig is.
Vakantie ken ik niet. Een daagje uit....Dat is een paar uur. Géén volledige dag. 's Nachts soms meerdere keren even helpen om mijn vader te keren, om doorliggen te voorkomen. Kortom....Nachtrust Ho maar..... Mantelzorg is een 24-uurs taak!
donderdag 7 november 2019
woensdag 6 november 2019
- u langzaam steeds meer doet dan was afgesproken
- uw sociale leven lijdt onder de tijd die u aan de mantelzorg besteed
- de mantelzorg (te) zwaar wordt naast uw werk
- de mantelzorg emotioneel en lichamelijk te belastend wordt
Om de mantelzorgers een hart onder de riem te steken is een aantal jaren geleden de "dag van de mantelzorg" uitgeroepen. Deze dag is 10 november, en wordt landelijk gevierd. Niet altijd op de dag zelf, maar meestal gemeentelijk ergens rondom deze datum. Mantelzorgers die geregistreerd staan krijgen dan een gezellige middag aangeboden in een dorpshuis, of een bloemenbon toegestuurd.
dinsdag 5 november 2019
maandag 4 november 2019
Daar heb ik voor deze week weer het één en ander bij elkaar gezocht met betrekking tot mantelzorg. Het is vandaag maandag, dus eerst de moppen......
Een eenzame vrouw van 70 jaar, die jaren voor haar man gezorgd had en na zijn overleiden graag weer de draad van het leven opnemen. Misschien zelfs weer opnieuw trouwen, mocht ze een eerbare, gelijkgestemde man ontmoeten .Ze plaatst een advertentie in een lokale krant met de tekst:
GEZOCHT: MAN/VRIEND/PARTNER
MOET IN MIJN LEEFTIJDSGROEP ZITTEN (70′s),
MAG MIJ NIET SLAAN,
MAG NIET WEGRENNEN VAN MIJ,
EN MOET GOED IN BED ZIJN!
REAGEREN IN PERSOON ZELF.
Na 2 dagen gaat de deurbel. Hoewel ze er tegenop zie, opent ze de deur. Voor haar ziet ze een grijze man zonder armen en benen in een rolstoel. "O nee, je denkt toch echt niet dat ik jou zou willen", zegt de vrouw, "Ik heb jaren voor mijn man gezorgd, en nu zou ik nog eens alles voor een man moeten gaan doen. Ik zie dat echt niet zitten. Ik ben nu 70 en ik wil de laatste jaren van mijn leven wel eens genieten en zelf in de watten gelegd worden. Gezellig samen wandelen en daagjes uitgaan. Dat ik zie met jou echt niet zitten. Kijk nou eens naar jezelf……..je hebt geen benen!" De oude man glimlacht, en zegt; "Daarom kan ik niet wegrennen van jou"! Ze gromde een keer. "Je hebt zelfs geen handen!" Weer glimlachte de oude man en zegt; "Dan kan ik je ook niet slaan!" Ze kijkt met een wantrouwende blik naar de oude man en vraagt; "Ben je nog steeds goed in bed"? De man gaat goed in zijn rolstoel zitten en met een enorme glimlach zeg hij; "Ik heb toch op de deurbel gedrukt"?
Familie De Vries heeft de bij hen in huis wonende moeder van mevrouw de Vries een paar weken in een verzorgingsinstelling te logeren gebracht, zodat ze zelf een paar weken op vakantie kunnen. Omdat oma dementerend is zit ze op de gesloten afdeling van het verpleegtehuis, waar wel meer mensen wonen die dementerend zijn of psychisch wat in de war.
Nu de vakantie erop zit gaan meneer en mevrouw De Vries oma ophalen. Om het personeel te bedanken rijden ze nog een rondje over de afdeling, met oma in de rolstoel. Maar plots zwaait er een deur open en een oude man met een politiepet op het hoofd verspert de familie de weg. ‘Rijbewijs’ zegt hij streng. Oma haalt een roze wikkel van een fruitella-snoepje uit haar handtas en geeft het hem. De oude man bekijkt het grondig. 'OK’ zegt hij 'Uw rijbewijs is in orde. Ik wens u nog een prettige dag verder'; en de familie de Vries mag doorrijden.
Maar wat verder zwaait er weer een deur open en alweer staat daar een man die zegt dat ze moeten stoppen. ’Algemene verkeerscontrole! Papieren van de wagen, dame !’ Meneer en mevrouw De Vries kijken elkaar verbaast aan, met een blik van "Heeft moeder hier drie weken tussen gezeten? Maar oma verblikt of verbloost niet en haalt een wikkel van een chocoladereep en een brillendoekje uit haar handtas. De man bekijkt de wikkel grondig en ook het brillendoekje wordt bestudeerd. ‘OK, rij maar door’
Meneer en mevrouw De Vries willen nu zo snel mogelijk naar huis en rijden oma extra hard door de gang, om zo snel mogelijk uit het verpleegtehuis weg te raken. Maar weer zwaait er een deur open en staat voor hun een oude man, volledig naakt, met een knaap van een erectie. ‘Oh nee’, zucht oma, 'ALCOHOCONTROLE!’
Een man in een kroeg helpt een dronken man van de grond af en biedt aan om hem thuis te brengen. Onderweg naar de auto valt de man drie keer en later, van de auto naar het huis nog vier keer. De man belt aan en zegt tegen de vrouw die opendoet: "Hier is uw man!" "Oh", zegt de vrouw: "waar is zijn rolstoel?"