Boerderijdieren leren

Voor de aller-kleinste medebloggers deze keer:

De dieren op de boerderij!

Vandaag voor de verandering een een persoonlijk verhaal..... Over werk. Mijn werk en de meerdere jobs die ik doe.

Zoals de meeste meelezers wel weten ben ik boerin. Melkveehoudster om precies te zijn. Zelfstandig, het ouderlijk bedrijf overgenomen. Manlief helpt zo nu en dan mee, in drukke tijden en ook zo nu en dan hulp van mijn zwager, bij een klus die ik na het ongeluk drie jaar geleden met mijn pols/hand niet meer zo goed kan uitvoeren. Maar goed, ik red me aardig in mijn eentje.
Mijn man maakt kaas op zijn ouderlijk bedrijf, dat hij runt met zijn broers. En inmiddels heeft één van de jongere generatie aangegeven ook in te willen stromen, dus een eventuele bedrijfsopvolger is geborgd aldaar.

Nu heb ik na mijn schooltijd op de Middelbare Landbouwschool niet altijd 100% thuis gewerkt. Toen ik van school kwam werd er bij ons op het dorp Giessenburg een dagboerderij gestart voor mensen met een beperking. Er werden mensen gevraagd, dus ik niet gewaagd, niet gewonnen, ik solliciteren.

En wat denk je?.... Aangenomen op De Hoeff. Dierverzorging kleindieren. (schapen, ezels, konijnen, kippen) Er was echter wel een voorwaarde. Ik moest me laten bijscholen in de gehandicaptenzorg, maar dat was geen probleem, de RSD verzorgde die scholing zelf. 

Affijn om een lang verhaal kort te maken. In de loop der jaren schakelde De Hoeff meer over op tuinbouw en werden de dieren steeds minder. Ik leerde door (naast mijn werk bij mijn ouders thuis) en kwam zo op De Rollebol (dagverblijf voor kinderen) terecht. De RSD ging op in Syndion en ik ging door de ziekte van mijn vader steeds minder uren voor Syndion werken.

Een aantal jaren terug overleed mijn vader, maar helemaal stoppen met mijn werk in de gehandicaptenzorg heb ik nooit gedaan. Het was wel aanpoten, maar een paar uurtjes per maand ben ik blijven werken om mijn diploma's in stand te houden.

Nu werd ik eind mei opgebeld vanuit het hoofdkantoor van Syndion of ik vanwege de coronacrisis wat meer en op vastere tijden zou kunnen werken..... op voor mij ideale werktijden. 's Morgens na en 's middags voor melktijd, in het vervoer als begeleidster van clienten op de bus om te waarborgen dat ze op hun plaats bleven en ondersteuning te bieden. En...... daar heb ik JA op gezegd!!

Ik werk nu dus meer, dat wil zeggen dat ik minder tijd heb om blogjes te maken.

Het kan dus zijn dat ik daarom zo af en toe een noodgreep maak door terug te grijpen naar een oud thema en dit te herhalen. (iets is beter dan niets moet je maar denken....) En mocht de overheid het nodig vinden om alle boeren uit Nederland te elimineren, dan kan ik zo de zorg weer in! 

Dit was een korte uiteenzetting van een lang verhaal. Ik hoop dat het een beetje te begrijpen was.

De Boerin 

Voor hen die meer over Syndion willen weten:

Webside Syndion klik hier

Vandaag is het Hemelvaartsdag. De meest mensen  hebben een dag vrij en de meeste winkels zijn dicht, we kunnen lekker uitslapen.....Okay..... Ik niet, maar vele anderen wel.
 Maar waar staat Hemelvaartsdag ook alweer nog meer voor? Het merendeel van de Nederlanders weet dat eigenlijk niet eens. Het is gewoon een vrije dag, en daar moet je van genieten! Daarom iets over de betekenis van Hemelvaart.

Vandaag wordt binnen het christendom herdacht dat Jezus Christus lichamelijk opgevaren is naar Zijn Vader (God) in de hemel. Veertig dagen na Zijn opstanding voer Jezus op naar de hemel. Zijn discipelen waren hierbij aanwezig. Hij beloofde hen dat binnen korte tijd de Heilige Geest zou komen om hen te helpen en te ondersteunen.
Volgens het Christelijke geloof voer Jezus op naar de hemel om aan de rechterzijde van God te zitten, om zodoende te pleiten voor de gelovigen en om mee te regeren. Door Zijn hemelvaart maakte Jezus de weg vrij voor de uitstorting van de Heilige Geest. Bij de Wederkomst zal Hij terugkomen naar de aarde, om het Laatste Oordeel uit te voeren. Deze gebeurtenis staat beschreven in Marcus 16:19, Lucas 24:51 en Handelingen 1:1-12. De belofte van de Heilige Geest werd tien dagen later vervuld en wordt tegenwoordig herdacht tijdens pinksteren. Hemelvaartsdag valt altijd op een donderdag, tien dagen vóór Pinksteren.
In vele landen, waaronder is Hemelvaartsdag een vrije dag. Veel christenen zullen een kerkdienst of mis bezoeken. In andere landen (bijvoorbeeld Hongarije, Italiė, Polen, Portugal en Spanje) viert men de Hemelvaart op de zondag zeven dagen voor Pinksteren.
Hemelvaartsdag is tevens het feest van de Christelijke Arbeidersbeweging. Men herdenkt dan dat in 1891 de pauselijke encycliek over sociale rechtvaardigheid, Rerum Novarum, werd afgekondigd. Vroeger stonden de mensen op Hemelvaartsdag al voor dag en dauw om drie uur 's nachts op. Men ging zingend met blote voeten door het gras lopen, omdat men verwachtte dat dit ritueel  een magische of genezende werking zou hebben. Dit werd dauwtrappen genoemd. (Bron: Wikipedia)

melkgeld

Stel: Je bent vrachtwagenchauffeur en van hogerhand heeft men het plan gemaakt om de broeikasgassen te beperken en minder vrachtwagens te laten rijden. Vrachtwagenchauffeurs kunnen hun truck op laten kopen door de staat.
Leuk verzonnen, maar wie gaat dat betalen? Ook daar is aangedacht!
Alle vrachtwagenchauffeurs moeten iedere week 1 cent per gereden kilometer van hun loon afdragen. Dit wordt in een pot gestopt om de vrachtwagens van op te kopen en te vernietigen.

En denkt u dat die chauffeurs dat pikken? Nou ik ben bng dat het hele land plat gelegd wordt die die gasten. De snelwegen afgezet, overal file's creëren..... want wie pikt dat,  dat het loon dat men verdient zomaar afgenomen wordt?
Juist ja..... de rundveehouders. Ik heb tenminste nog nergens gehoord dat er actie gevoerd wordt voor behoudt van koopkracht in de rundveesector. ....En daar wordt toch al de hoofdprijs niet verdiend....

Hoe je het ook wendt of keert, het fosfaatreductieplan gaat melkveehouders pijn doen. Van alle melkveebedrijven komt 35 procent in de problemen wanneer de melkprijs onder de 30 cent zakt.
Tussen 2009 tot 2016 heeft de kritieke melkprijs voor zowel de korte als de lange termijn geschommeld tussen respectievelijk 24,39 euro en 37,11 euro, naar 30,36 euro nu  per 100 kilo melk. Oorzaken zijn de gestegen voerkosten en de investeringen die er de afgelopen jaren zijn gedaan.
Uit het onderzoek naar de kritieke melkprijs blijkt dat bij een melkprijs die op korte termijn onder de 30 cent zakt, 35 procent van de bedrijven in de problemen komt. Wanneer de melkprijs op lange termijn gemiddeld onder de 30 cent blijft, kan dit percentage oplopen tot 85 procent, aldus het LEI.

En als je al niet teveel verdient komt de melkfabriek ook nog eens met een gezellige brief dat van de 100kg.  geleverde melk 0,18 eurocent ingeleverd moet worden om stoppende boeren, die stoppen om de fosfaatrechten, te compenseren.
AUW!!! Dat doet pijn in de portomonaie!

(ik lever dus aan de Leerdammer-melkfabriek, onderdeel van BEL)

 

 

Wat mij nog het meest in het verkeerde keelgat is geschoten is dat de dag nadat ik deze brief kreeg, in de media kwam dat er vanuit Brussel in zak geld gevonden was om de opkoopregeling van stoppende boeren te bekostigen!

Ja ja..... Geld uit onze eigen zak dus...

 

melkgeld

Stel: Je bent vrachtwagenchauffeur en van hogerhand heeft men het plan gemaakt om de broeikasgassen te beperken en minder vrachtwagens te laten rijden. Vrachtwagenchauffeurs kunnen hun truck op laten kopen door de staat.
Leuk verzonnen, maar wie gaat dat betalen? Ook daar is aangedacht!
Alle vrachtwagenchauffeurs moeten iedere week 1 cent per gereden kilometer van hun loon afdragen. Dit wordt in een pot gestopt om de vrachtwagens van op te kopen en te vernietigen.

En denkt u dat die chauffeurs dat pikken? Nou ik ben bng dat het hele land plat gelegd wordt die die gasten. De snelwegen afgezet, overal file's creëren..... want wie pikt dat,  dat het loon dat men verdient zomaar afgenomen wordt?
Juist ja..... de rundveehouders. Ik heb tenminste nog nergens gehoord dat er actie gevoerd wordt voor behoudt van koopkracht in de rundveesector. ....En daar wordt toch al de hoofdprijs niet verdiend....

Hoe je het ook wendt of keert, het fosfaatreductieplan gaat melkveehouders pijn doen. Van alle melkveebedrijven komt 35 procent in de problemen wanneer de melkprijs onder de 30 cent zakt.
Tussen 2009 tot 2016 heeft de kritieke melkprijs voor zowel de korte als de lange termijn geschommeld tussen respectievelijk 24,39 euro en 37,11 euro, naar 30,36 euro nu  per 100 kilo melk. Oorzaken zijn de gestegen voerkosten en de investeringen die er de afgelopen jaren zijn gedaan.
Uit het onderzoek naar de kritieke melkprijs blijkt dat bij een melkprijs die op korte termijn onder de 30 cent zakt, 35 procent van de bedrijven in de problemen komt. Wanneer de melkprijs op lange termijn gemiddeld onder de 30 cent blijft, kan dit percentage oplopen tot 85 procent, aldus het LEI.

En als je al niet teveel verdient komt de melkfabriek ook nog eens met een gezellige brief dat van de 100kg.  geleverde melk 0,18 eurocent ingeleverd moet worden om stoppende boeren, die stoppen om de fosfaatrechten, te compenseren.
AUW!!! Dat doet pijn in de portomonaie!

(ik lever dus aan de Leerdammer-melkfabriek, onderdeel van BEL)

 

 

Wat mij nog het meest in het verkeerde keelgat is geschoten is dat de dag nadat ik deze brief kreeg, in de media kwam dat er vanuit Brussel in zak geld gevonden was om de opkoopregeling van stoppende boeren te bekostigen!

Ja ja..... Geld uit onze eigen zak dus...

 

'Melkkoe dupe van nieuwe milieuregels'

Het welzijn van koeien komt in het geding door strengere milieuregels. Nu de melkveestapel fors moet inkrimpen, zullen koeien volgens onderzoeksbureau CLM meer melk moeten leveren en vaker op stal blijven. Boerenorganisatie LTO erkent dat de nieuwe regels 'soms op gespannen voet staan' met dierenwelzijn.

Het aantal melkkoeien in Nederland moet dit jaar met zo'n 10 procent omlaag om het mestoverschot van de veehouderij in te perken. Melkveehouders worden daardoor gestimuleerd om de melkproductie op te voeren van de koeien die ze overhouden.  Een koe die met meer voer gepusht wordt om meer melk te produceren, krijgt sneller ziektes als uierontsteking en problemen met zijn stofwisseling. Ook zullen minder koeien in de wei zullen komen.

Zo zullen de dieren eerder last krigen van stofwisselingsziektes, als fosfaattekort. Dit onstat voonamelijk rond het afkalven. De koe verliest fosfor via de biest en melk en neemt rondom kalven minder voer op. Fosfortekort treedt vaak tegelijkertijd met melkziekte (calciumtekort) op. Een koe die een tekort aan fosfor heeft lijkt ook op een koe die melkziekte heeft. 
In de stal kan de boer precies controleren wat de koe eet en daarom zullen meer veehoudes hun vee binnenhouden, ondanks de bveweidingsstumulans. Ook kan men dan dus efficiënter produceren.

Het inkrimpen van de melkveestapel zal dit jaar ook leiden tot meer veetransporten, omdat een deel van de koeien waarschijnlijk in het buitenland zal moeten worden geslacht als de capaciteit van Nederlandse slachthuizen niet toereikend is.
Een groot deel van de te slachten koeien zal drachtig zijn. Nu is het in Nederland bij wet verboden om hoogdrachtige koeien te vervoeren dan wel te slachten. Men mag namelijk een ongeboren kalf geen letsel toebrengen. Daar staat een boete op van €1500,-- euro.
Toch zullen stoppende boeren hun vee aantoonbaar moeten laten slachten van het jongste kalf tot de oudste koe. Dierenleed? Nee, fosfaatwet!


Geen alternatief

Actiegroep Wakker Dier roept de Tweede Kamer op om een stokje te steken voor de plannen van Staatssecretaris Van Dam van Landbouw.

,,Die leiden tot verdere industrialisering van de veehouderij. De koe draait nu op voor het fosfaatoverschot.'' Landbouworganisatie LTO staat wel achter het nieuwe mestbeleid. ,,Er is geen alternatief. We moeten toe naar een duurzame melkveehouderij. Maar soms staan de milieudoelen op gespannen voet met het welzijn van de dieren,'' erkent voorzitter Kees Romijn van LTO Melkveehouderij, ,,En andersom, en heeft de boer niet het geld beschikbaar om te investeren in welzijn én milieu.

'Melkkoe dupe van nieuwe milieuregels'

Het welzijn van koeien komt in het geding door strengere milieuregels. Nu de melkveestapel fors moet inkrimpen, zullen koeien volgens onderzoeksbureau CLM meer melk moeten leveren en vaker op stal blijven. Boerenorganisatie LTO erkent dat de nieuwe regels 'soms op gespannen voet staan' met dierenwelzijn.

Het aantal melkkoeien in Nederland moet dit jaar met zo'n 10 procent omlaag om het mestoverschot van de veehouderij in te perken. Melkveehouders worden daardoor gestimuleerd om de melkproductie op te voeren van de koeien die ze overhouden.  Een koe die met meer voer gepusht wordt om meer melk te produceren, krijgt sneller ziektes als uierontsteking en problemen met zijn stofwisseling. Ook zullen minder koeien in de wei zullen komen.

Zo zullen de dieren eerder last krigen van stofwisselingsziektes, als fosfaattekort. Dit onstat voonamelijk rond het afkalven. De koe verliest fosfor via de biest en melk en neemt rondom kalven minder voer op. Fosfortekort treedt vaak tegelijkertijd met melkziekte (calciumtekort) op. Een koe die een tekort aan fosfor heeft lijkt ook op een koe die melkziekte heeft. 
In de stal kan de boer precies controleren wat de koe eet en daarom zullen meer veehoudes hun vee binnenhouden, ondanks de bveweidingsstumulans. Ook kan men dan dus efficiënter produceren.

Het inkrimpen van de melkveestapel zal dit jaar ook leiden tot meer veetransporten, omdat een deel van de koeien waarschijnlijk in het buitenland zal moeten worden geslacht als de capaciteit van Nederlandse slachthuizen niet toereikend is.
Een groot deel van de te slachten koeien zal drachtig zijn. Nu is het in Nederland bij wet verboden om hoogdrachtige koeien te vervoeren dan wel te slachten. Men mag namelijk een ongeboren kalf geen letsel toebrengen. Daar staat een boete op van €1500,-- euro.
Toch zullen stoppende boeren hun vee aantoonbaar moeten laten slachten van het jongste kalf tot de oudste koe. Dierenleed? Nee, fosfaatwet!


Geen alternatief

Actiegroep Wakker Dier roept de Tweede Kamer op om een stokje te steken voor de plannen van Staatssecretaris Van Dam van Landbouw.

,,Die leiden tot verdere industrialisering van de veehouderij. De koe draait nu op voor het fosfaatoverschot.'' Landbouworganisatie LTO staat wel achter het nieuwe mestbeleid. ,,Er is geen alternatief. We moeten toe naar een duurzame melkveehouderij. Maar soms staan de milieudoelen op gespannen voet met het welzijn van de dieren,'' erkent voorzitter Kees Romijn van LTO Melkveehouderij, ,,En andersom, en heeft de boer niet het geld beschikbaar om te investeren in welzijn én milieu.

Alles mag 'boeren' genoemd worden, behalve boerenkaas. Deze naam is wettelijk beschermd door de Europese Unie namelijk beschermd als Gegarandeerde Traditionele Specialiteit. We kennen dus boerencake, boerensoep, boerenbrood enz.

Maar deze producten worden niet gemaakt op een boerderij, laat staan door boeren en boerinnen......

Boerenkaas wordt wel op boerenbedrijven vervaardigd en is voor veel kaasliefhebbers dé ultieme kaas.  Tegenwoordig zien we dat veel kazen van de boerderij de naam boerenkaas dragen. Dit klopt helaas niet altijd, want niet alle kaas van de boerderij mag als "boerenkaas" verkocht worden. Waarom? Dat zal ik proberen uit te leggen.

Alleen kaas die op traditionele en gecontroleerde wijze op de boerderij is bereid, mag worden verkocht als boerenkaas. Met traditionele wijze bedoelen we dat de kaas is gemaakt van de rauwe melk van de eigen koeien. Voor de bereiding wordt gebruikgemaakt van rauwe, gekoelde melk van de avond tevoren en de nog warme melk van dezelfde ochtend. De kaas mag niet zijn verhit. Gebeurt dit namelijk wel, dan mag deze kaas niet meer als boeren kaas worden verkocht, maar als kaas van de boerderij of boerderijkaas.

Het grootste verschil tussen boerenkaas en kaas van de boerderij is dus de verhitting van de kaas tijdens de bereiding. We noemen dit thermiseren (Verhitten tot net onder de 60 °C)  of pasteuriseren(Verhitten tot 70 °C).   Met fabriekskaas wordt dit ook gedaan. De melk die wordt verkaast,  wordt dan enkele seconden lang verhit, zodat bepaalde bacteriesoorten worden gedood. Zodra de kaas een hittebehandeling ondergaat, mag de benaming ‘boerenkaas’ niet meer worden gebruikt. Kaas van de boerderij of boerderijkaas zijn goede naamsalternatieven. Wanneer je dus kaas van de boerderij koopt, weet je niet  of je te maken hebt met de echte boerenkaas, die mag ook onder deze naam verkocht worden.

Het tweede grote verschil tussen boerenkaas en kaas van de boerderij is de smaak. De in de rauwe melk aanwezige bacteriën geven boeren kaas zijn krachtige, karakteristieke smaak. Wanneer de kaas een hittebehandeling ondergaat, kunnen, bij pasteurisatie kenmerkende smaakelementen gedood worden. Deze kaas smaak veel vlakker. Bij thermiseren is dit  niet of nauwelijks aan de orde, omdat de warmtebehandeling niet krachtig genoeg is. smaak. Er zijn dan ook veel boeren die sjoemelen met de naam en hun kaas als boerenkaas verkopen terwijl zij thermiseren. En nu is kaas die op de boerderij gemaakt wordt sowieso een natuurproduct en smaakt nooit precies hetzelfde. De verschillen in koe, grondsoort, gras, voer, receptuur en bereidingswijze zorgen ervoor dat de smaak van boeren kaas elke keer weer verrassend anders is, gethermiseerd of niet.

Alles mag 'boeren' genoemd worden, behalve boerenkaas. Deze naam is wettelijk beschermd door de Europese Unie namelijk beschermd als Gegarandeerde Traditionele Specialiteit. We kennen dus boerencake, boerensoep, boerenbrood enz.

Maar deze producten worden niet gemaakt op een boerderij, laat staan door boeren en boerinnen......

Boerenkaas wordt wel op boerenbedrijven vervaardigd en is voor veel kaasliefhebbers dé ultieme kaas.  Tegenwoordig zien we dat veel kazen van de boerderij de naam boerenkaas dragen. Dit klopt helaas niet altijd, want niet alle kaas van de boerderij mag als "boerenkaas" verkocht worden. Waarom? Dat zal ik proberen uit te leggen.

Alleen kaas die op traditionele en gecontroleerde wijze op de boerderij is bereid, mag worden verkocht als boerenkaas. Met traditionele wijze bedoelen we dat de kaas is gemaakt van de rauwe melk van de eigen koeien. Voor de bereiding wordt gebruikgemaakt van rauwe, gekoelde melk van de avond tevoren en de nog warme melk van dezelfde ochtend. De kaas mag niet zijn verhit. Gebeurt dit namelijk wel, dan mag deze kaas niet meer als boeren kaas worden verkocht, maar als kaas van de boerderij of boerderijkaas.

Het grootste verschil tussen boerenkaas en kaas van de boerderij is dus de verhitting van de kaas tijdens de bereiding. We noemen dit thermiseren (Verhitten tot net onder de 60 °C)  of pasteuriseren(Verhitten tot 70 °C).   Met fabriekskaas wordt dit ook gedaan. De melk die wordt verkaast,  wordt dan enkele seconden lang verhit, zodat bepaalde bacteriesoorten worden gedood. Zodra de kaas een hittebehandeling ondergaat, mag de benaming ‘boerenkaas’ niet meer worden gebruikt. Kaas van de boerderij of boerderijkaas zijn goede naamsalternatieven. Wanneer je dus kaas van de boerderij koopt, weet je niet  of je te maken hebt met de echte boerenkaas, die mag ook onder deze naam verkocht worden.

Het tweede grote verschil tussen boerenkaas en kaas van de boerderij is de smaak. De in de rauwe melk aanwezige bacteriën geven boeren kaas zijn krachtige, karakteristieke smaak. Wanneer de kaas een hittebehandeling ondergaat, kunnen, bij pasteurisatie kenmerkende smaakelementen gedood worden. Deze kaas smaak veel vlakker. Bij thermiseren is dit  niet of nauwelijks aan de orde, omdat de warmtebehandeling niet krachtig genoeg is. smaak. Er zijn dan ook veel boeren die sjoemelen met de naam en hun kaas als boerenkaas verkopen terwijl zij thermiseren. En nu is kaas die op de boerderij gemaakt wordt sowieso een natuurproduct en smaakt nooit precies hetzelfde. De verschillen in koe, grondsoort, gras, voer, receptuur en bereidingswijze zorgen ervoor dat de smaak van boeren kaas elke keer weer verrassend anders is, gethermiseerd of niet.

Boertjes van Buuten - Bie Mien op de boerderieje

Wie naar de tekst luistert (en niet naar het filmpje kijkt), snapt dat ik vandaag wat van mijn boerderij wil laten zien....

Voor de mensen die miij niet kennen:

Hier woon ik,

.... en hier werk ik....

 

 En die boerdrij moet hier en daar wat opgeknapt worden


 De erfverharding was zoals u boven ziet, hard nodig om aangepakt te worden:

met gebroken puin is het nu al een stuk beter (net voor de kerst gebeurt),

maar we zijn nog niet klaar.

Nu werd Silvera ook nog ziek,

Nadat ze haar kalfje (onder)  kreeg.



 

Silvera kan na de geboorte van haar kalfje  niet meer staan, en zal een lange revalidatie voor de boeg hebben. Dat wil zeggen dat ze apart ligt in een strohok in de hooiloods en om de paar uur het de hand water en voer krijgt. Ook moet ze getakeld worden om te kunnen staan om melk te geven voor haar dochter.

 

 

Ook de andere koeien moeten verzorgt worden.

En de kalfjes:

Kristel, Pippeloentje en Klaartje

 

en Fenna en Kodette

 

Maar de grootste zorgen hebben we om Silvera. De kans bestaat dat als zij liggende eet en drinkt, dat ze stikt. Ook kunnen haar hart en longen het begeven omdat ze daar teveel met haar gewicht op rust.

******

Nogmaals: sorry dat ik mijn prioriteiten even moet verleggen, ik zou graag op jullie blogs willen reageren, maar ik krijg op dit moment amper de kans om mijn eigen blog te schrijven.